NAJPIĘKNIEJSZA SZATA

„Potrzebujemy małych i większych nadziei, które dzień po dniu podtrzymują nas w drodze. Jednak bez wielkiej nadziei, która musi przewyższać pozostałe są one niewystarczające. Tą wielką nadzieją może być tylko Bóg…” ( Spe, 31 )

Często powtarzamy, że jesteśmy ludźmi wolnymi…. Ale czy wiemy co to jest wolność i czym wyróżnia się człowiek wolny…?

Kolejne dni skupienia, które odbyły się w dniach 13–15 stycznia 2017r. pod hasłem ,, Idźcie i głoście… były czasem pochylenia się nad kolejnym uczynkiem miłosierdzia – nagich przyodziać. Podczas konferencji mogłyśmy lepiej zrozumieć i zobaczyć na czym polega ten uczynek miłości. Wydaje się to bardzo proste, ale abyśmy mogli przyodziewać innych najpierw same musimy pozwolić aby Pan Bóg ubrał nas w najpiękniejszą szatę którą jest wolność. Dokonuje się to min. w Sakramencie Pokuty i Pojednania gdzie stajemy przed Bogiem w całej prawdzie. Jesteśmy przez Niego zaproszeni do bycia sobą, bez masek, bez udawania. To bardzo trudne bo każdy chce się zaprezentować z jak najlepszej strony. Życie polega na tym, że trzeba nauczyć się wybierać, rezygnować i tracić ale do tego trzeba być sobą i znać swoje serce.

Wolność to posiadanie siebie w dawaniu siebie! Jestem wolny aby być darem dla innych. Każdy z nas może dać cos komuś, bo każdy może dać siebie. Wystarczy podzielić się swoim życiem, uśmiechem, własnym doświadczeniem. Szatą której wszyscy potrzebują jest nadzieja. To właśnie my mamy dawać innym nadzieję.

Papież Benedykt podpowiada nam „Zaakceptować drugiego, który cierpi, oznacza bowiem przyjąć na siebie w jakiś sposób jego cierpienie, tak że staje się ono również moim. ” ( Spe Salvi, 38 )

Odnajdując inspirację w temacie,, Idźcie i głoście… nagich przyodziać’’ udałyśmy się do Schroniska Caritas we Włocławku gdzie mogłyśmy ofiarować każdej osobie promień nadziei w postaci – listu od Boga Ojca. Również nas Bóg Ojciec odział w szaty dziecka Bożego w Sakramencie Pokuty i Pojednania. Także podczas tego skupienia nie zabrakło śpiewu i tańca, które były uwielbieniem Boga za Jego troskę o nasz wygląd nie tylko ten zewnętrzny ale przede wszystkim wewnętrzny ( duchowy).

Nasze doświadczenia i refleksje doprowadziły nas do wniosku, który jest równocześnie ważnym zadaniem:

Zaryzykuj, zacznij żyć i daj siebie drugiemu człowiekowi!

s. Chiara Kaźmierczak

{gallery slider=boxplus.transition animation=6000}najpiekniejsza-szata{/gallery}

(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)