9 listopada 2020
Siostra Ewencja Bogumiła Pietrzak urodziła się 15 grudnia 1940 r. w Kazimierzowie, powiat Opole Lubelskie, z rodziców Ignacego i Zofii z domu Lewandowskiej. Chrzest przyjęła 26 grudnia 1940 r. w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu Lubelskim, sakrament bierzmowania otrzymała 29 września 1951 r. z rąk ks. bp. Franciszka Korszyńskiego w parafii Broniszewo, diec. włocławska. Zmarła w piątek 6 listopada 2020 r. w domu zakonnym przy ul. Parkowej 46 we Włocławku, w 80. roku życia i 60. powołania zakonnego.
Bogumiła i jej brat bliźniak Bogumił przyszli na świat w czasie okupacji niemieckiej, na wysiedleniu w Protektoracie. Starsze rodzeństwo to: Henryk, Zdzisław, Jadwiga i Teresa. Po pięciu latach rodzice wraz z dziećmi powrócili do wsi Kalina, znajdującej się kilometr od kościoła parafialnego pw. św. Benona w Broniszewie. Rodzina utrzymywała się z niewielkiego gospodarstwa rolnego. Jej życie było przesiąknięte wiarą w Boga, co przejawiało się w uczestnictwie we Mszy świętej i nabożeństwach majowych, drodze krzyżowej i gorzkich żalach, w korzystaniu z sakramentu pokuty, w modlitwie różańcowej, śpiewie kolęd w domu. Po ukończeniu w 1954 r. szkoły podstawowej w Morzyczynie, przez dwa lata Bogumiła korzystała z kursu krawieckiego, potem zajmowała się szyciem i pomagała rodzicom. Ten sposób życia jednak nie dawał jej zadowolenia: poszukiwała swojego miejsca i dalszej drogi.
Udzielała się w parafii jako wolontariuszka w akcjach charytatywnych, była zelatorką Żywego Różańca, pracowała w bibliotece parafialnej oraz, korzystając z dobrej dykcji, wielokrotnie brała udział w sztukach religijnych wystawianych przez amatorski zespół artystyczny. Przez dwa lata przyjeżdżała na kwartalne dni skupienia dla dziewcząt w domu generalnym Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi we Włocławku. Prowadził je ks. Stanisław Piotrowski, ks. Józef Świniarski oraz ks. Antoni Łassa, przy pomocy sióstr: s. Agnieszki Perczak, s. Michaeli Banasiak, a także s. Jolanty Zdrojewskiej i s. Ryszardy Łazarek. Efektem tych spotkań było rozeznanie powołania do życia zakonnego, o czym Bogumiła pisze w podaniu: „Od pierwszego razu, gdy tylko poznałam ten sposób służenia Bogu, pokochałam go i zapragnęłam wstąpić do Zgromadzenia”. Dnia 7 grudnia 1959 r. została przyjęta do Zgromadzenia przez ówczesną przełożoną generalną m. Czesławę Krasińską. Do postulatu pod opiekę s. Anny Mielcarek przybyła 15 stycznia 1960 r. Swoją decyzję motywowała: „pragnę pójść za głosem Stwórcy, który woła mnie do Siebie. Pragnę oddać Mu całe swoje serce i służyć Mu do końca życia”.
Nowicjat s. Ewencja rozpoczęła 16 lipca 1960 r. pod kierunkiem mistrzyni s. Emilii Łyszczak. Po dwóch latach, 16 lipca 1962 r., złożyła pierwszą profesję. Przez śluby wieczyste pragnęła połączyć się na zawsze z Jezusem i pełnić Jego świętą wolę. Złożyła je 2 lipca 1967 r. razem z: s. Elizą Orłowską, s. Gabrielą Uczciwek i s. Akwiną Wojno. Złoty jubileusz s. Ewencja przeżywała ze współsiostrami w katedrze włocławskiej 3 maja 2012 r.
Całe życie zakonne s. Ewencji było związane z Włocławkiem. Po odbyciu nowicjatu w 1962 r. została skierowana do domu generalnego, do pracy w pensjonacie „Wspólna Praca” (1962-1968), uczyła też religii małe dzieci. Opiekowała się p. Antoniną Grzeszczak. Na przełomie roku 1968/1969 korzystała z kursu maszynopisania i biurowości. Zamieszkała we wspólnocie posługującej w domu biskupów włocławskich przy ul. Gdańskiej 2/4 i w grudniu 1968 r. została zatrudniona w Kurii Diecezjalnej, początkowo jako maszynistka, a od października 1972 r. w Wydziale Ekonomicznym jako kasjerka i księgowa. Prace w kurii wykonywała do 2008 r., a więc 40 lat. Współpracowała z biskupami: bp. ordynariuszem Janem Zarębą, bp. Romanem Andrzejewskim, bp. ordynariuszem Henrykiem Muszyńskim, bp. ordynariuszem Bronisławem Dembowskim, bp. Czesławem Lewandowskim, bp. Stanisławem Gębickim i bp. ordynariuszem Wiesławem Meringiem. Większość tych lat Siostra zamieszkiwała w domu biskupim przy ul. Gdańskiej (1968-1972, 1976-1988, 1992-2005), po pracy biurowej wykonywała obowiązki domowe, m.in. pranie, prasowanie, sprzątanie, pomagała w kuchni, w ogrodzie, przy obsłudze gości księży biskupów. W latach 1980-1988 oraz 1995-2005 pełniła obowiązki przełożonej wspólnoty tam posługującej. W orlańskiej wspólnocie s. Ewencja przebywała w latach1972-1976 (w czasie nauki w Liceum Ziemi Kujawskiej dla Pracujących we Włocławku), a także w latach 1988-1992 oraz 2005-2006, kiedy pracując w kurii w mniejszym wymiarze godzin, pomagała w internacie dla dziewcząt mieszkających na Orlej.
Za pracę w kurii włocławskiej 25 marca 1992 r. otrzymała odznaczenie od ks. bp. Henryka Muszyńskiego, podziękowanie i medal od ks. bp. Wiesława Meringa 23 grudnia 2008 r. na zakończenie pracy w kurii, a także w lutym 2009 r. medal papieski „Benemerenti” od Benedykta XVI. W latach 2006-2009 s. Ewencja mieszkała i posługiwała w domu bp. seniora Bronisława Dembowskiego, a w 2009 r. – pomagała w hafciarni na Orlej. W październiku 2009 r. została skierowana do wspólnoty domu nowicjackiego przy ul. Parkowej we Włocławku, gdzie udzielała się w domu. Od 2011 r. służyła pomocą (czytała książki, porządkowała dokumenty) ks. prof. Stanisławowi Olejnikowi – do jego śmierci w kwietniu 2014 r.
Siostra Ewencja kochała Zgromadzenie, ceniła życie we wspólnocie. Była pracowita, obowiązkowa i ofiarna, w kontaktach odznaczała się dyskrecją i cichością, taktem i kulturą osobistą, lojalnością wobec przełożonych i pracodawców, dawała dobre świadectwo umiłowania powołania zakonnego i Kościoła.
Ostatnie lata s. Ewencji były owocem jej oddania się Bogu. Dużo czasu poświęcała modlitwie i z poddaniem przeżywała narastające dolegliwości starszego wieku, w tym częściową utratę słuchu. Wszystko ofiarowywała Jezusowi. Systematycznie korzystała z sakramentu pokuty. Cieszyła się ze spotkań z bratanicą – s. Faustyną Pietrzak, utrzymywała kontakt z kuzynką p. Danutą z Bydgoszczy, z rodziną, z siostrami. Modliła się o powołania do Zgromadzenia, w intencjach Kościoła i Ojczyzny. W czwartek 29 października 2020 r. zasłabła przed Mszą świętą. Ksiądz kapelan Antoni Poniński udzielił Siostrze sakramentu chorych. Po krótkiej wizycie w szpitalu i otrzymaniu podstawowej pomocy, Siostra została wypisana do domu. W chorobie wykazywała cierpliwość i spokój. Zmarła rankiem 6 listopada 2020 r. z różańcem w dłoniach.
Uroczystości żałobne rozpoczęły się w poniedziałek 9 listopada 2020 r. o godz. 1100 w kościele parafialnym pw. Ducha Świętego we Włocławku. Ciało s. Ewencji Pietrzak spoczęło w kwaterze sióstr na cmentarzu w Michelinie. Naszą zmarłą Siostrę powierzajmy dobroci i miłosierdziu Bożemu, mając w pamięci motto z jej obrazka jubileuszowego: „Kto Tobie, Boże, zaufa, nie będzie nigdy zawstydzon”.
m. Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna
ZOBACZ ZDJĘCIA Z POGRZEBU
(Kliknij na zdjęcie, aby powiększyć)
