30 kwietnia 2020
Siostra Ancilla – Wanda Doroz urodziła się 6 października 1938 r. w Zakrzowie w powiecie pińczowskim, z rodziców Stanisława i Bronisławy z domu Wolna. W dniu 8 października 1938 r. ochrzcił ją ks. Stanisław Gruszka w rodzinnej parafii pw. Zesłania Ducha Świętego i Matki Boskiej Bolesnej w Młodzawach Małych. Zmarła 27 kwietnia 2020 r. w szpitalu w Kaliszu, w 82. roku życia i 66. powołania zakonnego.
Wanda wychowywała się w rodzinie rolniczej. Mama osierociła ją, kiedy miała cztery lata. Ojciec ożenił się z Anną Mazurek i z tego małżeństwa przyszło na świat czworo dzieci (Franciszek, Danuta, Maria i Adam, z których dwoje pierwszych zmarło, mając kilka tygodni). W czasie II wojny światowej ojciec uratował się z transportu na Syberię.
Wanda uczęszczała do siedmioklasowej szkoły podstawowej w Pińczowie. Dnia 16 lipca 1947 r. przystąpiła do pierwszej Komunii świętej w Młodzawach. W domu rodzinnym czytano książki religijne. Rodzina uczestniczyła w nabożeństwach w oddalonym o 5 km kościele parafialnym, w maju śpiewano litanię i pieśni przy figurze Matki Bożej. Wanda poznała Zgromadzenie Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi dzięki cioci – s. Eugenii Wolnej. W 1974 r. do naszego Zgromadzenia wstąpiła także jej siostra cioteczna Barbara Gil – s. Weronika.
W dniu 21 kwietnia 1954 r. Wanda została przyjęta do Zgromadzenia przez ówczesną wikarię s. Czesławę Krasińską. W postulacie, 6 czerwca 1954 r. otrzymała sakrament bierzmowania z rąk ks. bp. Franciszka Korszyńskiego. Za patronkę wybrała św. Teresę. Nowicjat rozpoczęła 16 lipca 1954 r. pod kierunkiem s. mistrzyni Leonii Łaguny. Pierwsze śluby złożyła 16 lipca 1955 r., a wieczystą profesję 2 lipca 1960 r. Złoty jubileusz profesji zakonnej świętowała we Włocławku w licznym gronie współsióstr 16 lipca 2005 r.
Po ślubach została skierowana do domu generalnego do Włocławka, ul. Orla 9. Tu rozpoczęła naukę rzemiosła dziewiarskiego i 14 czerwca 1956 r. złożyła państwowy egzamin czeladniczy. W trykotarni w latach 1955-1964 współpracowała m.in. z s. Rytą Kołaczek, s. Salezją Bujakowską, s. Ignacją Chęcińską. Na placówce w Inowłodzu w latach 1964-1973 robiła swetry, które zszywała p. Maria Mizerska. Prace dziewiarskie wykonywała również w Michelinie przy ul. Kościelnej w latach 1973-1977. Do 1976 r. była przełożoną tamtejszej wspólnoty. Przy szyciu pomagała jej s. Kasjana Stańczyk. W dniu 25 września 1981 r. s. Ancilla otrzymała dyplom mistrza w swoim zawodzie.
W latach 1977-1980 powróciła na Orlą i podjęła obowiązek zakrystianki w kościele farnym pw. św. Jana we Włocławku. Następnie została skierowana do domu zakonnego w Kaliszu przy ul. Grodzkiej: pracowała w kościele garnizonowym w latach 1980-1986. Równocześnie kształciła się w liceum dla pracujących, gdzie 6 czerwca 1984 roku uzyskała świadectwo dojrzałości. Od września 1984 r. podjęła katechizację: początkowo w salkach parafii Miłosierdzia Bożego w Kaliszu (do 1986 r.), następnie w Gdańsku w parafii pw. św. Kazimierza na Zaspie (1986-1990). Siostra Ancilla była tutaj przełożoną młodej wspólnoty przy ul. Pilotów 1. W latach 1990-1992 uczyła w Szkole Podstawowej nr 92 na Zaspie. Ukończyła trzyletnie Studium Katechetyczne organizowane przez Kurię Diecezjalną we Włocławku (zaświadczenie z 31.08.1991). W roku szkolnym 1992-1993 uczyła religii w szkołach podstawowych nr 14 i 58 w Gdańsku-Siedlcach. Mieszkała wówczas we wspólnocie przy ul. Kościelnej 3, na terenie parafii pw. św. Franciszka z Asyżu. Przez kolejne dwa lata katechizowała w szkole w Lubrańcu (1993-1995). Następnie została skierowana do Kalisza, ul. Asnyka 40, gdzie w latach 1995-2005 pracowała w kancelarii parafii pw. Opatrzności Bożej. W roku 1996 zamieszkała we wspólnocie przy ul. Grodzkiej 9. Jako złota jubilatka powróciła do posługi zakrystianki w kościele garnizonowym (2005-2009).
Po latach aktywnej pracy w Zgromadzeniu, będąc na emeryturze, s. Ancilla nadal pomagała wspólnocie domowej. Potrafiła dzielić się dobrem nawet za cenę własnego zdrowia. Kochała Zgromadzenie i otaczała je modlitwą. Z uwagą i zaciekawieniem interesowała się zmianami i wydarzeniami w Ojczyźnie. Gorliwie modliła się za rządzących i posłów, zwłaszcza lokalnych. Miała już więcej czasu na adorację Najświętszego Sakramentu i lekturę, która zbliżała ją do Boga. Ostatnio czytała m.in. „Dzienniczek” św. s. Faustyny i pisma Alicji Lenczewskiej, Zeszyty Formacji Duchowej. Bliscy jej byli również święci: Jan Paweł II, s. Faustyna, o. Pio. Miała nabożeństwo do Ducha Świętego, Krwi Chrystusa, modliła się do Matki Bożej i za dusze czyśćcowe. Podejmowała także Duchową Adopcję Dziecka Poczętego. Praktykowała godzinę wynagrodzenia przy Sercu Jezusowym. Dzieliła się, że każdy dzień jest dla niej wyrazem miłości i dobroci Boga. Dziękowała za cierpienie i łączyła je ze zbawczą męką Chrystusa.
Cierpieniem naznaczone były nie tylko ostatnie lata s. Ancilli. Następujące po sobie co roku operacje odbierały jej sprawność i kondycję, ale nie zdołały pozbawić jej pogody ducha, radości i chęci życia. Pomimo utrudnień w poruszaniu się służyła pomocą, cieszyła się z przebywania we wspólnocie na modlitwie i przy stole.
Jeszcze 28 marca 2020 r. s. Ancilla okazywała radość, widząc pracę sióstr przy wiosennych porządkach w ogrodzie. Kolejny upadek 20 kwietnia 2020 r. oraz operacja, choć udana, pożegnały ją z tym światem. Dzień przed udaniem się do Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego im. Ludwika Perzyny na oddział ortopedii przyjęła Komunię św. W czasie kwarantanny podczas Oktawy Zmartwychwstania codziennie uczestniczyła we Mszy św. sprawowanej w domowej kaplicy. Przyjęła również sakrament namaszczenia chorych (11 lutego br.) oraz sakrament pokuty (15 kwietnia 2020 r.). W szpitalu była tylko 5 dni. Z powodu ograniczeń związanych z epidemią koronawirusa, nie udzielano tam żadnej posługi sakramentalnej. Stan zdrowia po operacji dokonanej w piątek 24 kwietnia 2020 r. określany był przez lekarza jako dobry. Nic nie wskazywało, że nocą z 26 na 27 kwietnia 2020 r. s. Ancilla odejdzie do wieczności.
Uroczystości żałobne rozpoczęły się w czwartek 30 kwietnia 2020 r. o godz. 1100 w katedrze kaliskiej pw. św. Mikołaja. Ciało s. Ancilli spoczęło w kwaterze sióstr na cmentarzu tynieckim w Kaliszu. Z wiarą w obcowanie świętych, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne, powierzamy miłosierdziu Bożemu naszą zmarłą s. Ancillę Doroz.
ZOBACZ GALERIĘ ZDJĘĆ
(Kliknij na zdjęcie, aby powiększyć)
