2 października 2012
Siostra Zyta – Helena Stachowiak urodziła się 28 października 1919 r. w Lubrańcu, z rodziców Kacpra i Agnieszki z domu Olszewskiej. Sakrament chrztu przyjęła 26 grudnia 1919 roku w rodzinnej parafii, bierzmowanie – 10 sierpnia 1928 r. w Kościelnej Wsi. Zmarła 28 września 2012 r. w domu generalnym we Włocławku, w 93. roku życia i 66. powołania zakonnego.
Rodzice Siostry Zyty prowadzili własne gospodarstwo. Ukończyła 7 klas szkoły podstawowej i roczną szkołę rolniczą. Przed wojną była aktywną członkinią Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej. Miała trzech braci i trzy siostry: Władysławę, Stanisławę i Irenę.
Siostra Zyta wstąpiła do Zgromadzenia 1 czerwca 1939 r. Po odbyciu ośmiodniowych rekolekcji rozpoczęła nowicjat 7 września 1939 r. Następnego dnia, z powodu rozpoczętej II wojny światowej i nasilonych nalotów bombowych na Włocławek, matka generalna Jadwiga Walter prosiła Siostrę, by udała się do rodzinnego domu, zabierając Siostry, których rodziny były daleko. Po dwóch tygodniach wróciły do Włocławka, ale w listopadzie ponownie matka Walter skierowała Siostry do rodzinnych domów ze względu na grożące niebezpieczeństwo. Dnia 1 listopada 1940 r. rodzina Siostry Zyty została wysiedlona z Lubrańca. Tak wspomina Siostra te trudne momenty: „Niezapomniane chwile przy wyjściu z domu: taka bezradność. Wiedziałam, że rodzice nie są zdolni nami się zająć, im trzeba było pomóc się pakować. Wolno było zabrać osobiste rzeczy i trochę żywności. (…) Nasunęła mi się myśl, że jest Ktoś, kto może pomóc – Bóg. I tak w serdecznej modlitwie prosiłam Boga, abym wróciła do domu rodzinnego. Odczułam taki pokój wewnętrzny i pewność, że wrócę.” Rodzice z siostrą Ireną zostali wywiezieni do Protektoratu, a Helena – s. Zyta z najstarszą siostrą Władysławą w wagonach bydlęcych, bez okien – do Cahnsdorf w Niemczech, do ciężkiej pracy w dużym gospodarstwie. Przez jakiś czas mogła uczestniczyć we Mszy św. i korzystać z sakramentów w niemieckim kościele. W październiku 1942 roku udało jej się uciec do Polski, za którą bardzo tęskniła i w różnych sytuacjach broniła jej dobrego imienia wobec miejscowych Niemców.
Po wojnie ponownie wstąpiła do Zgromadzenia i 2 lipca 1946 r. została przyjęta do nowicjatu – mistrzynią jej była s. Czesława Krasińska. Pierwsze śluby Siostra Zyta złożyła 2 lipca 1947 r. Wieczystą profesję złożyła 2 lipca 1952 r. w obecności ks. bp. Franciszka Korszyńskiego. Siostry obchodziły jubileusz 50-lecia ślubów zakonnych w 1997 r. z udziałem ks. bp. Romana Andrzejewskiego, a 60-lecia – w lipcu 2007 roku z ks. bp. Janem Kopcem.
W Zgromadzeniu Siostra zdobyła przygotowanie pedagogiczne i katechetyczne. Powołanie zakonne realizowała przede wszystkim jako katechetka na placówkach w Przedczu (1947-1954), we Włocławku, ul. Orla (1954-1959), w Zgierzu (1959-1963), w Gdańsku, ul. Kościelna (1963-1965), w Zduńskiej Woli (1965-1968), pełniąc równocześnie obowiązki przełożonej wspólnoty w Przedczu (1968-1975), w Chodczu (1975-1980), w Sompolnie (1980-1988 – jako katechetka, a jako przełożona 1982-88) i w Babiaku (1988-1995).
W 1985 r. Siostra Zyta uczestniczyła w pielgrzymce do Rzymu, m.in. z m. Emilią Łyszczak i s. wikarią Gracjaną Tysarczyk, by podziękować Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II za otrzymanie praw papieskich dla Zgromadzenia i zatwierdzenie Konstytucji. W czasie audiencji Papież udzielił błogosławieństwa i złożył życzenia świąteczne wszystkim uczestnikom. Siostra Zyta wspominała chwilę rozmowy: „Ojcze Święty, przywiozłam miłość i modlitwę moich dzieci. – Błogosławię im – odpowiedział Ojciec Święty”.
W 1995 r. Siostra Zyta została skierowana na placówkę do Gdańska przy Al. Jana Pawła II. Okresowo przebywała w Bądkowie, opiekując się swoją starszą siostrą Stanisławą. Do domu generalnego przybyła w 2007 r. i pozostawała pod opieką sióstr w infirmerii.
Współsiostry z nowicjatu, wspominają Siostrę Zytę jako osobę pogodną, życzliwą, kulturalną, chętnie dzielącą się darami otrzymywanymi od rodziny, wrażliwą na potrzeby sióstr, z doświadczeniem przeżytej wojny. Z pasją traktowała pracę katechetyczną, dużo śpiewała, była lubiana przez dzieci, młodzież i dorosłych, utrzymywała dobre relacje z kapłanami, była mocno związana z rodziną.
W czasie pobytu w domu głównym Siostrę Zytę odwiedzali: m.in. siostrzenica Barbara z mężem z Lipna, rodzina z Chodcza, znajomi z Bądkowa, Włocławka i Ciechocinka.
We wtorek 18 września br. stan zdrowia Siostry Zyty uległ znacznemu pogorszeniu. Ksiądz kapelan Janusz Borucki udzielił Siostrze sakramentu namaszczenia chorych. Następnie przez tydzień przebywała w szpitalu we Włocławku. Zmarła w domu głównym w piątek 28 września 2012 r. o godz. 1015. Jej odejściu towarzyszyły s. Stella i s. Augustyna, odmawiając Koronkę do Bożego Miłosierdzia.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się we wtorek 2 października 2012 r.: Msza święta o godz. 1100 w kaplicy domu generalnego we Włocławku. Ciało śp. Siostry Zyty Stachowiak zostało złożone na cmentarzu komunalnym przy Al. Chopina.
- galeria zdjęć:
{gallery slider=boxplus.transition animation=6000}pogrzeb-s-zyty-2-paz-2012{/gallery}
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)