18 września 2015
Siostra Zygmunta – Krystyna Wróbel urodziła się 12 czerwca 1939 r. we wsi Wołyńce w powiecie siedleckim. W niedzielę 23 lipca 1939 r. została ochrzczona przez ks. Stanisława Jurczaka w rodzinnej parafii pw. św. Józefa w Wołyńcach. W 1951 r. przyjęła sakrament bierzmowania z rąk bp. Mariana Jankowskiego. Zmarła w poniedziałek 14 września 2015 r. w Szpitalu Wojewódzkim we Włocławku w 76. roku życia i 57. powołania zakonnego.
Rodzice: Stanisław i Feliksa z domu Pawlik, prowadzili niewielkie gospodarstwo rolne. Krystyna miała braci: Jana, Mariana, Henryka oraz siostrę Stanisławę, która wstąpiła do bezhabitowego Zgromadzenia Córek Najczystszego Serca NMP. Rodzina praktykowała wiarę przez udział w niedzielnej Mszy świętej i wspólną modlitwę różańcową. W latach 1947–1954 Krystyna uczęszczała do Szkoły Podstawowej w Żelkowie. Pomagała rodzicom w gospodarstwie i w pracach domowych.
O swym powołaniu Krystyna napisała: „Ponieważ w piętnastym roku życia powołał mnie Pan Jezus do służby Bożej, więc pragnę gorąco służyć Mu, poświęcając całą swoją młodość i wszystkie dni życia swego dla chwały Bożej. (…) Mam na celu uświęcić swoją duszę oraz być pomocą dla innych dusz, potrzebujących pomocy duchowej. Przede wszystkim będę się modlić o powołania [do kapłaństwa] i wytrwanie w powołaniu, bo żniwo jest wielkie, ale robotników mało. Jednym słowem, chcę być bliżej Serca Jezusowego, chcę cierpieć dla Niego i okazywać Mu gorącą miłość przez bliźnich (…), pragnieniem moim będzie pocieszać Go przez całe życie”. Krystyna czuła się niegodna daru powołania i uspokajała się tym, że „Pan Jezus nie powołuje do służby Bożej tych, którzy są godni tego, ale tych, których Sam chce.” W 1958 r. włączyła się na całe życie w Dzieło Powołań Kapłańskich Księży Pallotynów.
Gorące pragnienie służenia Bogu zrealizowała wstępując do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi – 27 lutego 1958 r. Wychowawczynią licznego postulatu była s. Gabriela Popiołek. Nowicjat s. Zygmunta rozpoczęła 16 lipca 1958 r. Mistrzynią w pierwszym roku była s. Leonia Łaguna, a w drugim – s. Emilia Łyszczak. Pierwsze śluby złożyła 16 lipca 1960 r., a wieczyste 2 lipca 1965 r.
W dniu 3 maja 2010 r. podczas Eucharystii, której przewodniczył ks. bp Bronisław Dembowski, s. Zygmunta razem z siostrami z nowicjatu: s. Witalisą Kucharczyk, s. Grażyną Chrustek, s. Anatolią Roguś, s. Margaritą Łaską, s. Petronią Jedlińską i s. Lojolą Komorowską – świętowała w domu generalnym złoty jubileusz profesji zakonnej.
W drugim roku nowicjatu s. Zygmunta została skierowana do domu generalnego. Na przełomie 1960 i 1961 r. pracowała jako zakrystianka w katedrze włocławskiej i przez rok uczęszczała do liceum ogólnokształcącego razem z s. Krzysztofą Hajduk. Siostry musiały chodzić do szkoły po świecku, ponieważ władze oświatowe nie pozwalały na pobyt w placówce w habicie. W latach 1961–1964 przebywała w Poznaniu, a następnie w Kaliszu: przy ul. Asnyka (1965–1970) i przy ul. Grodzkiej (1970–1972). Była zakrystianką
w parafii Miłosierdzia Bożego, przez krótki czas katechizowała. W Kaliszu kontynuowała naukę w liceum, uzyskując w 1972 r. maturę. Następnie przez dwa miesiące pracowała
w Kurii Diecezjalnej we Włocławku. Od września została skierowana do pracy katechetycznej w Tomaszowie Mazowieckim – w latach 1972–1973 uczyła religii dzieci przedszkolne i klasy I–V przy par. Najświętszego Serca Jezusowego. Kolejne dwa lata katechizowała, przebywając na placówce w Gdańsku przy ul. Kościelnej (1973–1974), oraz w Zduńskiej Woli (1974–1985). W 1979 r. ujawniła się choroba, która uniemożliwiła dalszą pracę katechetyczną. Siostra korzystała z leczenia specjalistycznego w Państwowym Szpitalu Klinicznym w Łodzi. Od 1985 r. przebywała we Włocławku: najpierw przy ul. Zachodniej (1985–1990), a następnie przez 25 lat przy ul. Orlej. Tutaj – w miarę możliwości – pomagała w pracach domowych, uczestniczyła w życiu wspólnoty.
Siostra Zygmunta była pogodna, otwarta, towarzyska, uczuciowa, chętna do pomocy, zadowolona z życia zakonnego. Kochała swoje Zgromadzenie i pamiętała o rodzinie, z której wyszła, cieszyła się odwiedzinami brata i siostry Stanisławy. Szczególna więź łączyła ją ze współsiostrami z jednego nowicjatu. Lubiła dawać innym drobne upominki z racji imienin, sama też okazywała wdzięczność za podarunek lub przysługę.
W związku z nasileniem chorób przez ostatnie lata wymagała systematycznej opieki sióstr pielęgniarek. Uczestniczyła w Eucharystii w naszej kaplicy, w nabożeństwach i konferencjach. Modliła się na różańcu za kapłanów i siostry, sama prosiła o modlitwę. W ostatnim tygodniu stan zdrowia Siostry uległ znacznemu pogorszeniu. Wieczorem 14 września 2015 r. została przewieziona do szpitala, gdzie zmarła o godz. 22.23, u schyłku święta Podwyższenia Krzyża Świętego.
Msza święta pogrzebowa była sprawowana w piątek 18 września 2015 r. o godz. 1100 w kaplicy domu generalnego we Włocławku przy ul. Orlej 9. Ciało śp.
s. Zygmunty Wróbel złożono w kwaterze sióstr na cmentarzu komunalnym przy ul. Chopina o godz. 1230.
Wieczny odpoczynek racz Jej dać, Panie!
m. Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna
ZOBACZ ZDJĘCIA Z POGRZEBU
{gallery}sp-siostra-zygmunta-wrobel{/gallery}
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
