8 listopada 2017
Siostra Romualda – Daniela Arkusz urodziła się 5 sierpnia 1931 r. w miejscowości Piotrów w powiecie łęczyckim. W rodzinnej parafii pw. św. Mateusza Ewangelisty w Dalikowie 30 sierpnia 1931 r. przyjęła chrzest święty, zaś 15 czerwca 1946 r. z rąk bp. Kazimierza Tomczaka – sakrament bierzmowania (wybrawszy za patronkę św. Urszulę). Zmarła 5 listopada 2017 r. w Szpitalu Wojewódzkim we Włocławku, w 86. roku życia i 64. powołania zakonnego.
Siostra Romualda pochodziła z rodziny rolniczej Jana i Marianny z domu Mikołajczyk. Miała siostry Teresę i Marię oraz brata Alfreda. Ojciec był rzeźnikiem i rolnikiem, grał na skrzypcach i akordeonie, uczył umiłowania Ojczyzny, opowiadał o historii Polski, czytał sienkiewiczowską trylogię. Mama zajmowała się wychowaniem dzieci i gospodarstwem domowym. Rodzina była związana z Kościołem: tata należał do rady parafialnej, dom często odwiedzali księża, uczęszczano na Mszę świętą, gorzkie żale i inne nabożeństwa, wspólnie odmawiano pacierz i różaniec. Z rodziny pochodzili kapłani, m.in. o. Kornel Kamil Kaczmarek OFM conv, ks. Jan Wiktorowski.
Druga wojna światowa przerwała dzieciństwo i lata szkolne. Kilka osób z rodziny zginęło w obozie w Dachau. Po wojnie Daniela uczęszczała do Publicznej Szkoły Powszechnej w Hucie Bardzyńskiej, następnie kształciła się prywatnie. Pomagała rodzicom w gospodarstwie. Zgromadzenie Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi poznała dzięki s. Honoracie Czekalskiej, która pracowała w Dmosinie. Do Włocławka Daniela przyjechała bez zgody rodziców 26 sierpnia 1953 r. i została przyjęta jako kandydatka przez m. Stanisławę Ambroziak. W prośbie o przyjęcie do Wspólnoty pisała: „pragnę wyłącznie służyć Bogu i pełnić Jego świętą wolę. Zaznaczam też, że gotowa jestem do każdej pracy, jakąkolwiek mi Opatrzność Boża przez przełożonych wyznaczy”. Licznym gronem postulantek zajmowała się s. Gabriela Popiołek. Nowicjat pod kierunkiem s. Leonii Łaguny rozpoczęła 2 lipca 1954 roku, pierwsze śluby złożyła 2 lipca 1955, a wieczyste – 2 lipca 1960 r. 2 lipca 2005 r. w domu generalnym świętowała złoty jubileusz ślubów zakonnych, a 60-lecie we wspólnocie przy ul. Leśnej.
Siostra Romualda posługiwała na wielu placówkach Zgromadzenia: najpierw w hotelu na Orlej (1956-1957), gdzie znajdowały schronienie również samotne matki, w Gdańsku przy ul. Kościelnej jako pomoc w przedszkolu (1957-1958), w Zakopanem, m.in. opiekowała się dziećmi (1958-1962), w refektarzu w domu generalnym we Włocławku (1962-1964), w sklepie z dewocjonaliami w Łowiczu (1964-1967), w żłobku w Uniejowie (1967-1971). Siostra przygotowywała się do pracy katechetycznej, uczestnicząc w kursach: we Włocławku i w Łodzi. W roku 1971 rozpoczęła katechizację dzieci: najpierw w Buczku w trudnych warunkach w salce z dojazdami na filie (1971-1973), następnie w parafiach w Kaliszu, gdzie przebywała w domu przy ul. Asnyka (1973-1974) i przy ul. Grodzkiej (1974-1975). W Poznaniu katechizowała w par. św. Jana Jerozolimskiego za Murami (1975-1978), dokształcała się też na kursie w Gostyniu. Uczyła religii kolejno: w Pyzdrach (1978-1979), w Łowiczu (1979-1980), we Włocławku w par. Najświętszego Serca Jezusowego i w Śmiłowicach (1980-1981), mieszkając na Orlej. W Burzeninie (1981-1986) dodatkowo zajmowała się zakrystią w par. pw. św. Wojciecha. W latach 1986-1992 wróciła do katechezy w par. przy ul. Ostrowskiej. Miała matczyne podejście do uczniów. Warto dodać, że oprócz katechezy w salkach Siostra opiekowała się asystą i scholą, a także indywidualnie przygotowywała do sakramentów świętych dzieci z rodzin wojskowych i milicjantów, np. w Kaliszu, w Uniejowie, we Włocławku. W latach 1992-1994 opiekowała się maluchami w żłobku w Uniejowie. W roku 1994 została skierowana do domu zakonnego we Włocławku przy ul. Leśnej, pomagała w pracach domowych. W latach 1996-1997 dyżurowała w kancelarii parafialnej księży orionistów, była uczynna – pomagała też Siostrze zakrystiance.
Siostra Romualda odznaczała się ogromną kulturą i elegancją. Była lubiana we wspólnocie. Z oddaniem posługiwała w domowej kaplicy, dbała o jej wystrój i porządek oraz szaty liturgiczne. Interesowała się wydarzeniami ze świata kultury, lubiła słuchać koncertów muzyki klasycznej, m.in. Szopena, dużo czytała – zarówno literaturę piękną, jak i dokumenty Kościoła. Potrafiła we wszystkim dostrzec piękno. W czasie bezsennych nocy słuchała wybranych audycji radiowych. Często wspominała pracę z dziećmi w Zakopanem, a także spotkanie z kard. Karolem Wojtyłą. Utrzymywała bliskie kontakty z rodziną, ze znajomymi. Pamiętała o powierzonych jej intencjach.
Cechowała ją duża wrażliwość, współczuła, gdy ktoś chorował. Mimo braku sił do końca uczestniczyła w życiu wspólnoty, w Eucharystii, w modlitwach, posiłkach. Od lat s. Romualda zmagała się z wieloma chorobami, m.in. kręgosłupa i nerek. W piątek 3 listopada 2017 r. po południu poczuła się gorzej, mimo to nie chciała jechać do szpitala. Pogotowanie zabrało ją w sobotę ok. godz. 11. Wieczorem ks. Piotr Kaczmarek – kapelan szpitalny udzielił Siostrze sakramentu namaszczenia chorych. W czasie odwiedzin s. Bernadetty Janickiej, s. Romualda była przytomna i pogodna, nie chciała zatrzymywać dłużej Siostry, prosiła o przyjazd następnego dnia. Odeszła do Pana w niedzielę 5 listopada 2017 r. o godz. 845. Przyczyną śmierci była niewydolność nerek.
Uroczystości pogrzebowe s. Romualdy Arkusz odbyły się w środę 8 listopada 2017 r. o godz. 900 Msza św. w kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Włocławku, następnie o 1030 pogrzeb na cmentarzu komunalnym w kwaterze sióstr z Leśnej.
Dobry Jezu, a nasz Panie, daj jej wieczne spoczywanie
Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna