29 lutego 2012
Siostra Mirosława Kołata urodziła się 17 maja 1927 roku w miejscowości Powałkowice, w par. pw. św. Andrzeja Apostoła w Witowie, diec. włocławska. Na chrzcie świętym w par. Kościelna Wieś 18 maja 1927 r. otrzymała imiona Klara Franciszka. Sakrament bierzmowania przyjęła 14 czerwca 1938 r. w par. Dąbie Kujawskie. Zmarła 26 lutego 2012 r. w domu generalnym we Włocławku, ul. Orla 9, w 85. roku życia i 64. powołania zakonnego.
Pochodziła z religijnej rolniczej rodziny Andrzeja i Marianny z domu Majchrowicz. Miała czterech braci: Jana, Stefana, Władysława, Franciszka oraz dwie siostry: Mariannę i Helenę. Z dalszej rodziny pochodzą: ks. Piechocki i o. Henryk Kruszewski - oblat, wieloletni misjonarz w Kamerunie, obecnie proboszcz w Luksemburgu.
Siostra Mirosława ukończyła szkołę powszechną w rodzinnej miejscowości, pomagała rodzicom w pracach domowych i gospodarstwie. W czasie wojny z całą rodziną była wysiedlona przez Niemców do miejscowości Stawki koło Kraśnika w Lubelskiem.
Do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi we Włocławku wstąpiła 4 lutego 1948 r., nowicjat rozpoczęła 2 lipca 1948 roku, mistrzynią była wówczas s. Czesława Krasińska. Pierwszą profesję złożyła 2 lipca 1949 r. wraz z siostrami: s. Cyrylą Górką oraz s. Eustachią Kucharczyk, s. Brygidą Kuflińską, s. Urszulą Gadkowską i s. Eudoksją Chojnacką, śluby wieczyste - 2 lipca 1954 r. Złoty jubileusz swoich ślubów obchodziła w grudniu 1999 roku, a 60-lecie w domu generalnym w maju 2009 r. pod przewodnictwem ks. abp. Henryka Muszyńskiego.
Siostra Mirosława większość życia przebywała we wspólnocie zakonnej w Kłodawie (1949-1955, 1958-1961, 1962-1963, 1972 -1975, 1976-2012). Była to jej pierwsza po nowicjacie placówka. W 1949 r. przybyła do domu przy ul. Przedeckiej 7, gdzie siostry prowadziły przedszkole i kuchnię dla ubogich, podjęła pracę w ogrodzie. Gdy władze państwowe przejęły przedszkole w 1949 r., siostry musiały opuścić dotychczasowe lokum. Zamieszkały na plebanii, mieszczącej się w dawnym klasztorze karmelitów. Siostry służyły w parafii pw. Wniebowzięcia NMP, rozprowadzały dewocjonalia, zajmowały się osobami w starszym wieku, chorymi, biednymi, samotnymi, szyły kołdry. Siostra Mirosława zajmowała się m.in. ogrodem i gospodarstwem domowym (1958-1961), troszczyła się o kościół (1962-1963), opiekowała się dobroczyńcami państwem Marianną (zm. 1981) i Wincentym (zm. 1975) Politańskimi, była zaangażowana w prace przy budowie nowego domu przy ul. Toruńskiej 24 (1973-1975). Okresowo pełniła obowiązki przełożonej wspólnoty zakonnej (1985-1986, 1992-1993). Była pracowita i wczuwała się w potrzeby domu, szanowała i wspomagała przełożonych. Od 1976 roku do końca stycznia 2012 r. przebywała na stałe w Kłodawie.
Siostra pełniła posługę również w innych domach Zgromadzenia: jako kucharka w Babiaku (1955-1957) i Poznaniu (1963-67), w przedszkolu w Gdańsku przy ul. Kościelnej (1957-1958), w Łowiczu jako zakrystianka (1961-1962), w Głownie (1968-1972), w domu macierzystym we Włocławku, służąc pomocą s. ekonomce Modeście Stasiak (1975-1976).
Siostra Mirosława miała głębokie, pełne miłości nabożeństwo do Matki Bożej, której opiece zawdzięczała ocalenie życia w czasie wojny. Czciła Maryję szczególnie poprzez litanie i modlitwę różańcową, odwiedzała sanktuaria Maryjne, pilnie przygotowywała się i uczestniczyła w peregrynacji obrazu Matki Bożej w parafii i domu zakonnym. Troszczyła się o jej figurę w ogrodzie. Siostra polecała się także pieczy św. Józefa. Często odwiedzała cmentarz, porządkowała groby sióstr i dobrodziejów. Kochała przyrodę i żyła w harmonii
z ludźmi. Każdego roku w Święto Trzech Króli rozprowadzała kredę, w Niedzielę Palmową -własnoręcznie wykonane przez siostry palmy. Sprawiało jej to ogromną radość, ponieważ mogła w ten sposób pomóc wspólnocie i nawiązać bezpośredni kontakt z parafianami. Była zżyta także z rodziną, utrzymywała kontakty, wakacje spędzała zwykle u swojej siostry Heleny i jej rodziny, otaczała ich modlitwą.
Siłę Siostra Mirosława czerpała z Eucharystii, której nawet w czasie choroby nie chciała opuścić. Spieszyła wtedy do kościoła, korzystając z pomocy sąsiadów i znajomych, szczególnie p. Haliny Andrzejewskiej. Chętnie słuchała Radia Maryja, często czytała "Przewodnik Katolicki" i książki religijne. Żywo interesowała się sprawami Ojczyzny. Polecała Bogu Ojca Świętego i jego intencje. W ostatnich latach korzystała z posługi spowiedzi bernardynów z Koła: o. Henryka Hajzlera, potem o. Zygmunta Charymskiego, który również głosił konferencje i odprawiał Msze św. w domowej kaplicy sióstr.
Duchową troską otaczał wspólnotę ks. prałat Jerzy Dylewski: w uroczystości, z okazji imienin, odprawiał Mszę św. w kaplicy zakonnej, ostatnio - ze względu na stan zdrowia
s. Mirosławy - w Święta Bożego Narodzenia 2011 r. Wielokrotnie zawoził ją na wyznaczone wizyty lekarskie, w czasie choroby odwiedzał w szpitalu. Siostra Mirosława ceniła tę opiekę, wyrażała szacunek i ogromną wdzięczność ks. Proboszczowi, polecając w modlitwie posługę kapłanów i całą Parafię.
W listopadzie Siostra złamała nogę. Po powrocie ze szpitala przebywała unieruchomiona w domu. Zajmowały się nią wtedy: s. Anuncjata Śmiejak, s. Dorota Konecka, a szczególnie s. przeł. Nazaria Wójcik, która na mocy pozwolenia ks. bp. W. Meringa udzielała Siostrze codziennie Komunii św. Pomocą medyczną służyła p. dr Iwona Podgórska, p. Edyta Kaźmierczak oraz p. Jadwiga Tyksińska. Sąsiedzi i znajomi odwiedzali Siostrę, interesowali się stanem jej zdrowia. Siostra wyrażała swoją wdzięczność, także przez modlitwę. Zdana była na wolę Bożą, często powtarzała: co Pan Bóg da, to będzie. Przepraszała za popełnione błędy.
W środę 1 lutego 2012 r. Siostra Mirosława została przewieziona do domu generalnego we Włocławku i była pod opieką sióstr pielęgniarek. We wspomnienie Matki Bożej z Lourdes - 11 lutego - obchodzone w kościele jako Światowy Dzień Chorego, przyjęła sakrament namaszczenia. Była do końca świadoma, oczekiwała na spotkanie z Chrystusem w wieczności, przygotowywała się do niego. Odeszła do Pana w niedzielę 26 lutego 2012 r., ok. godz. 1340.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w środę 29 lutego 2012 r. o godz. 1100 w kościele pw. św. Fabiana i Sebastiana na cmentarzu grzebalnym w Kłodawie, a następnie ciało Zmarłej zostało złożone w kwaterze sióstr.
Polecajmy w modlitwie śp. Siostrę Mirosławę.
m. Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna
- galeria zdięć z pogrzebu:
{gallery slider=boxplus.transition animation=6000}pogrzeb-s-miroslawy-29-lut-2012{/gallery}
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
