4 listopada 2019
Siostra Konstantyna – Krystyna Szewczyk urodziła się 25 lipca 1939 r. w miejscowości Opiesin koło Zduńskiej Woli, z rodziców Bronisława i Józefy z domu Wojcieszczak. Sakrament chrztu przyjęła 29 lipca 1939 r. w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Zduńskiej Woli, sakrament bierzmowania – w 1951 r. z rąk ks. bp. Franciszka Korszyńskiego (przyjęła imię Teresa). Zmarła 29 października 2019 r. w Gdańsku w 80. roku życia i 54. powołania zakonnego.
Krystyna miała siostrę Halinę i brata Ryszarda. Z jej rodziny pochodzą księża: Jan i Jerzy Salamon. Siostry Wspólnej Pracy poznała bardzo wcześnie: tuż po zakończeniu działań wojennych w 1945 uczęszczała już do przedszkola sióstr w Stęszycach (przełożoną była s. Maria Zielińska, wychowawczynią – s. Bernadeta Sobierajska), w latach 1946-1954 do szkoły podstawowej w Zduńskiej Woli. Ukończyła 8 klasę w Liceum Ogólnokształcącym dla Pracujących. Z powodu złych warunków materialnych zrezygnowała z dalszej nauki. W 1956 r. podjęła pracę jako prządka w Zduńskowolskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego, gdzie pracowała do 15 października 1964 roku. Na własną prośbę zwolniła się z pracy i wyjechała do Łowicza, gdzie pomagała w sklepie z dewocjonaliami, który prowadziły siostry Wspólnej Pracy. Do Zgromadzenia Krystyna wstąpiła 29 lipca 1965 r. tak motywując swoją decyzję: „pragnę całym sercem służyć Bogu i Jego Najświętszej Matce”. Wychowawczynią postulatu była s. Anna Mielcarek.
Nowicjat rozpoczęła 13 maja 1966 r. we Włocławku przy ul. Leśnej 2. W czasie obłóczyn otrzymała imię zakonne: Konstantyna. Mistrzynią była najpierw s. Emilia Łyszczak, następnie s. Teofana Lange. Pierwszą profesję zakonną złożyła 25 maja 1968 r. Na obrazku upamiętniającym to wydarzenie napisała: „Jednego tylko pragnę na ziemi: kochać Ciebie, o Jezu”. Śluby wieczyste złożyła 1 maja 1973 r. na ręce m. Teofany Lange, w obecności bp. Jana Zaręby.
Siostra Konstantyna ukończyła kurs kulinarny i przez wiele lat służyła siostrom jako kucharka: w domu generalnym we Włocławku (1968-1970, 1971-1973), w Michelinie (1970-1971), w domu biskupim przy ul. Gdańskiej we Włocławku (1973-1974). W czasie rekonwalescencji po chorobie przebywała w Lublinie (od września do grudnia 1974 r.), a następnie pomagała w sklepie w Łowiczu. W lutym 1975 r. rozpoczęła pracę w kuchni na placówce w Kaliszu przy ul. Asnyka (1975-1999).
Przez dwie kadencje (1993-1999) pełniła funkcję przełożonej tutejszej wspólnoty – był to trudny i wymagający roztropnej troski czas budowy nowego domu. W 1999 roku została skierowana na placówkę do Zakopanego, gdzie również wkrótce rozpoczęła się rozbudowa domu. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, w 2006 roku wyjechała do domu zakonnego przy Al. Jana Pawła II w Gdańsku-Zaspie. Tam przygotowywała posiłki i – w miarę możliwości – podejmowała dyżury w kuchni. Cechowała ją pracowitość i ofiarność w posłudze. Bliska jej była myśl bp. Wojciecha Owczarka – założyciela Zgromadzenia: „Maryję ukocham całym sercem. Żaden mój ból, potrzeba, nie będzie Jej obca” – z ufnością powierzała przez ręce Matki Bożej swoje codzienne trudy i zmagania, intencje Ojczyzny, Kościoła i świata.
Siostra Konstantyna była wrażliwa, towarzyska, komunikatywna, otwarta na ludzi. Interesowała się sprawami Zgromadzenia, nawet w chorobie troszczyła się i dopytywała o poszczególne siostry, o ich zdrowie.
Złoty jubileusz profesji zakonnej s. Konstantyna obchodziła 2 maja 2018 r. w domu generalnymwe Włocławku. Towarzyszyły jej współsiostry: s. Witolda Tomczyk, s. Albana Falkowska, s. Zbigniewa Mierzwińska, s. Gwidona Goliń. Po 50 latach wróciła do duchowego przesłania św. Teresy od Dzieciątka Jezus – patronki z bierzmowania, które umieściła na pamiątkowym obrazku: „O jedną łaskę proszę, abym miłowała Jezusa i robiła wszystko, co możliwe, by inni miłowali Go również”.
Ostatnie dwa miesiące to dla s. Konstantyny czas ogromnego cierpienia. Cukrzyca robiła spustoszenie w organizmie, co powodowało trudności z poruszaniem się. Siostra wymagała pomocy i opieki współsióstr.
Dnia 28 września 2019 r., kiedy wystąpiły zaburzenia krążenia i oddychania, została przyjęta do Szpitala Specjalistycznego św. Wojciecha na Zaspie. W trakcie pobytu, 4 października, musiał być wykonany zabieg chirurgiczny amputacji kończyny. Gdy stan zdrowia nieco się poprawił, 16 października Siostra została wypisana do domu.
Za każdą posługę, za odwiedziny, okazywała siostrom wdzięczność. Księża z parafii przynosili Komunię świętą. W ostatnich dniach skorzystała także z sakramentu pokuty. Stopniowo przygotowywała się do śmierci. Wieczorem 26 października z powodu nasilenia objawów została ponownie przyjęta do szpitala. Była świadoma, że zbliża się chwila odejścia, z pogodą i poddaniem powoli dojrzewała do tego. We wtorek, 29 października 2019 r. rano, ks. Kapelan szpitala udzielił Siostrze sakramentu chorych. Zmarła tego dnia o godz. 1135.
Uroczystości pogrzebowe śp. s. Konstantyny Szewczyk odbyły się w poniedziałek 4 listopada 2019 r.: o godz. 1100 w kościele Opatrzności Bożej w Gdańsku-Zaspie była sprawowana Msza święta pogrzebowa, po czym ciało Zmarłej zostało pochowane na cmentarzu łostowickim.
ZOBACZ ZDJĘCIA Z POGRZEBU
(Kliknij na zdjecie, aby powiekszyc)
