20 czerwca 2014
Siostra Edmunda – Władysława Błaszczak urodziła się 7 czerwca 1926 r. w Pleszewie. Sakrament chrztu świętego przyjęła 13 czerwca 1926 r. w kościele parafialnym pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela, bierzmowanie w 1948 roku w parafii Najświętszego Zbawiciela w Pleszewie.
Zmarła 14 czerwca 2014 roku w poznańskim szpitalu w 88. roku życia i 66. powołania zakonnego.
Pochodziła z rodziny wielodzietnej, głęboko religijnej. Ojciec Władysław był maszynistą fabrycznym, zmarł w kwietniu w 1939 roku. Matka, Katarzyna z domu Kruszyk, była krawcową, prowadziła dom i wychowywała dzieci. Władysława miała cztery siostry (Annę, Wandę, Zofię, Marię) i dwóch braci (Maksymiliana i Jana). Mama wraz ze swoimi pięcioma córkami należała do III Zakonu św. Franciszka, do Żywego Różańca i Straży Honorowej. W domu był odmawiany codziennie różaniec, śpiewano pieśni religijne, czytano Pismo Święte, żywoty Świętych i prasę katolicką. W rodzinnym mieście Władysława uczęszczała do szkoły powszechnej, jednak wybuch wojny w 1939 r. przerwał naukę. W czasie okupacji pomagała owdowiałej matce. Myślała o podjęciu życia oddanego całkowicie Bogu, wierzyła w Boże prowadzenie. Tak wspomina: „Gdy siostry powróciły z wygnania niemieckiego, wtedy otoczyły opieką matkę i mogłam pomyśleć o Zgromadzeniu. Zastanawiałam się wcześniej, ale wybór był trudny, aż Bóg sam pokierował, gdyż będąc na zjeździe dachauczyków, zobaczyłam nasze siostry, nie znałam ich, więc list napisałam bez dokładanego adresu. Zgromadzeń w Kaliszu było dużo, a – o dziwo – list doszedł, gdzie chciałam, i ku mojej radości odpowiedź była pozytywna”.
Do Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Maryi Władysława wstąpiła 20 sierpnia 1948 r. W postulacie uczęszczała do szkoły pedagogicznej. Nowicjat rozpoczęła 5 lipca 1949 r. – jej mistrzynią była s. Czesława Krasińska. Pierwszą profesję złożyła 5 lipca 1950 r. , śluby wieczyste – 2 lipca 1955 r. W roku jubileuszowym 2000 s. Edmunda obchodziła złoty jubileusz profesji, a w 2010 roku – 60-lecie.
Przez całe życie zakonne Siostra była zaangażowana w pracę z dziećmi i przy kościele. Po nowicjacie w 1951 r. została skierowana na placówkę w Uniejowie, gdzie pracowała jako wychowawczyni w przedszkolu, do którego uczęszczało ponad czterdzieścioro dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Pracowała tam do 1958 r. , kiedy władze świeckie definitywnie odebrały siostrom możliwość prowadzenia przedszkola. W tym czasie dokształcała się zaocznie w Poznaniu, uzyskując kwalifikacje przedszkolańskie. Przez rok (1953-1954) posługiwała w Domu Księży Emerytów w Ciechocinku.
Pobyt w kolejnych domach zakonnych był związany z pracą w parafii: w Przedczu (1958-1960) jako katechetka, w Kaliszu w parafii pw. Miłosierdzia Bożego (1960-1965) jako zakrystianka, w Burzeninie (1965-1966) i w Babiaku (1975-1980) w katechizacji i przy kościele. W parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pyz-drach przez długie lata z zaangażowaniem uczyła religii dzieci przedszkolne i ze szkoły podstawowej (1966-1975, 1980-1992), dojeżdżając też do punktu w Królewinach. Co roku organizowała jasełka i św. Mikołaja, a na Wielkanoc – święcone. Pełniła funkcję przełożonej wspólnot w Babiaku (1976-1979) i Pyzdrach (1988-1994). Po zakończeniu pracy katechetycznej, czyli od 1992 do końca pobytu sióstr w Pyzdrach – do 2012 r. – troszczyła się o bieliznę kielichową i wystrój ołtarzy w klasztorze i farze. Z tutejszą parafią i społecznością była związana ponad 40 lat. Parafianie otaczali siostry szacunkiem, spieszyli z pomocą, z wielkim zaufaniem powierzali swoje trudne sprawy, prosząc o modlitwę i radę. Siostry praktykowały kult Matki Bożej przez śpiew godzinek, różaniec i uczestnictwo w środowej nowennie do Matki Bożej Pocieszenia, wspierały misje, przygotowywały posiłek dla pielgrzymów zdążających na Jasną Górę.
Jesienią 2012 r. s. Edmunda przybyła do wspólnoty w Poznaniu. Służyła chętnie pomocą w drobnych pracach domowych, dużo się modliła na różańcu przed Najświętszym Sakramentem, znajdując tu odpoczynek po długich latach ofiarnej pracy dla Chrystusa i wytrwałej służby bliźnim. Siostra Edmunda miała pogodne usposobienie, z życzliwością i szacunkiem podchodziła do spotkanych ludzi, pracowała nad sobą i odznaczała się wysoką kulturą. Okazywała siostrom wdzięczność za wszelką pomoc.
W ostatnich miesiącach stan zdrowia s. Edmundy stopniowo się pogarszał: korzystała z leczenia szpitalnego, pozostawała pod troskliwą opieką całej wspólnoty, wspierana jej modlitwą. Doświadczała walki duchowej. W domu generalnym w jej intencji została odprawiona nowenna o łaski potrzebne w chorobie, za przyczyną Ojca Założyciela. W poniedziałek 9 czerwca br. s. Edmunda została przewieziona do szpitala. Przyjęła sakrament chorych z rąk kapelana szpitalnego. W środę straciła przytomność. Siostra Edmunda Błaszczak zmarła w sobotę 14 czerwca 2014 r. o godz. 600 w szpitalu w Poznaniu.
Msza święta pogrzebowa była sprawowana w piątek 20 czerwca 2014 r. o godz. 900 w kościele pw. św. Jana Jerozolimskiego za Murami w Poznaniu, po czym ciało zostało złożone na cmentarzu na Miłostowie.
Polecajmy Bogu zmarłą Siostrę: Dobry Jezu, a nasz Panie, daj jej wieczne spoczywanie. Niech odpoczywa w pokoju. Amen.
m. Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna
{gallery slider=boxplus.transition animation=6000}pogrzeb-s-edmundy-20-cze-2014{/gallery}
(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)
