24 stycznia 2013

Siostra Donata - Marianna Ziomek urodziła się 17 kwietnia 1919 r. w miejscowości Maciejowice na Mazowszu, z rodziców Adolfa i Anny z domu Bomba. Sakrament chrztu przyjęła 21 kwietnia 1919 roku. Zmarła 22 stycznia 2013 r. w domu generalnym we Włocławku, w 94. roku życia i 68. powołania zakonnego.

Marianna była piątym z kolei dzieckiem. Miała braci: Szczepana, Leona, Ryszarda i Mariana oraz siostry: Genowefę, Władysławę, Sabinę, Michalinę i Natalię. Ojciec był leśnikiem, mama zaś zajmowała się wychowaniem dzieci. Do piątego roku życia Marianna przebywała w rodzinnej miejscowości, następnie z rodzicami przeprowadziła się do Ruskiego Brodu w Kieleckiem. Ukończyła siedem klas szkoły powszechnej w Przysusze. W 1939 r. rozpoczęła pracę w spółdzielni w miejscowości Dąbie k. Tarnobrzegu. Po wybuchu wojny ewakuowano ją w Lubelskie, skąd po tułaczce w 1940 r. powróciła w rodzinne strony i zatrudniła się w spółdzielni "Społem". Przez kursy i praktykę uzupełniała wiadomości potrzebne w handlu. Ukończyła też kurs pielęgniarski.

W czasie okupacji była łączniczką w partyzantce. Podczas jednej z akcji, jadąc z przesyłką do Łukowej w Lubelskiem, na dworcu w Łowiczu spotkała ks. Stanisława Tywonka, który podarował jej fotografię zmarłego w 1938 r. bp. Wojciecha Owczarka i zaprosił do domu łowickiego Sióstr Wspólnej Pracy. To był jej pierwszy kontakt z naszym Zgromadzeniem. W dalszej podróży Niemcy przeprowadzili rewizję wśród pasażerów pociągu. Nie znaleźli jednak tajnej przesyłki. Fakt ocalenia Siostra Donata przypisywała wstawiennictwu Ojca Założyciela.

Po zakończeniu wojny 21 lipca 1945 r. Marianna została przyjęta do Zgromadzenia przez m. Marię Tucholską. Razem z postulantkami Jolantą Zdrojewską i Amatą Wojdyłą pomagała w świetlicy dla dzieci przy ul. Seminaryjskiej, pod kierownictwem ks. Władysława Szafrańskiego.

Nowicjat Siostra Donata rozpoczęła 2 lipca 1946 r. Mistrzynią licznych wówczas nowicjuszek była s. Czesława Krasińska. Pierwsze śluby złożyła 2 lipca 1947 r. m.in. z siostrami: s. Urbaną Łukaszewską, s. Jolantą Zdrojewską, s. Paschalisą Wyrwas, s. Emilią Łyszczak, s. Amatą Wojdyłą i s. Alodią Kacą. Wieczystą profesję złożyła 2 lipca 1952 r. w obecności ks. bp. Franciszka Korszyńskiego. Siostry obchodziły jubileusz 50-lecia ślubów zakonnych w 1997 r. z udziałem ks. bp. Romana Andrzejewskiego, a 60-lecia - w lipcu 2007 roku z ks. bp. Janem Kopcem.

Po pierwszej profesji Siostra Donata wyjechała do pomocy w Kaliszu przy ul. Grodzkiej. W 1949 r. została kierowniczką domu dziecka przy ul. Leśnej we Włocławku. W pracy pomagały jej m.in. s. Stefania Jabłońska i s. Pelagia Król. Siostry opiekowały się grupą 30 sierot polskich, żydowskich i niemieckich. Po powrocie do domu generalnego w 1950 r. zajmowała się m.in. prowadzeniem korespondencji zakonnej i księgowości hotelu "Wspólna Praca", pełniła też funkcję wychowawczyni postulantek.

W latach 1951-1956 studiowała filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Studia uwieńczyła 28 września 1956 r. uzyskaniem stopnia magistra filozofii na podstawie pracy pt.: "Stosunek filozofii przyrody do nauk fizykalnych według Juliusza Seilera i Jakuba Maritaina". Po studiach została skierowana do katechizacji w Zgierzu: był to jednak czas, kiedy władze komunistyczne wycofywały naukę religii ze szkół. W 1955 r. podjęła starania o przejście do Karmelu w Krakowie. Od listopada 1956 r. do 18 grudnia 1957 r. - za porozumieniem obu wspólnot zakonnych - przebywała w tamtejszym klasztorze, odbywając nowicjat, nie została jednak dopuszczona do złożenia ślubów uroczystych. Po powrocie do Zgromadzenia pracowała w domu i przedszkolu w Poznaniu (1958-1959). Następnie w latach 1959-1973 mieszkała w Michelinie, skąd dojeżdżała do pracy w bibliotece seminaryjnej we Włocławku. Pod kierunkiem ks. Zygmunta Tyburskiego zajmowała się porządkowaniem, katalogowaniem i konserwacją ocalałych po zawierusze wojennej zbiorów bibliotecznych. W tym celu ukończyła odpowiednie kursy. Odwiedzała i wspierała ubogich, chorych i samotnych. W 1973 r. została skierowana do domu generalnego i przez dwa lata (do 1975 r.) współpracowała z ks. Stanisławem Librowskim w Archiwum Diecezjalnym we Włocławku. Silna osteoporoza była powodem wcześniejszego wycofania się z pracy. W leczeniu korzystała z pomocy rodziny i znajomych.

Przez długi czas korzystała z kierownictwa duchowego ks. Stanisława Tywonka, odwiedzała chore siostry, lubiła chodzić na drugą Mszę świętą do klasztoru Ojców Franciszkanów lub do katedry, wracała w towarzystwie osób, z którymi prowadziła ożywione rozmowy. Swoim znajomym udzielała rad, duchowo wspierała, korzystała też z ich pomocy. Spotkania z ludźmi traktowała za swoją misję.

Jej gwałtowny, silny charakter ujawniał się w relacjach międzyludzkich. Po ref-leksji prosiła jednak o przebaczenie i modlitwę. Chętnie też darowała winę innym. Starała się widzieć dobro w drugim człowieku. Lubiła rozmawiać na tematy duchowe i egzystencjalne. W swoich wypowiedziach była wnikliwa i kompetentna. Chętnie czytała książki i prasę katolicką, dzieliła się ich treścią. Modliła się za Zgromadzenie i swoich bliskich, odmawiając codziennie różaniec. Miała nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa, Matki Bożej - naszej Patronki, Świętego Józefa, Ojca Pio. W czasie wakacji chętnie jeździła do rodziny, szczególnie do swojej siostry Natalii i brata Mariana.

W rozmowach dzieliła się pragnieniem, by mogła po śmierci iść prosto do nieba, dlatego prosiła Boga o odbycie czyśćca na ziemi. W jej brewiarzu pozostała modlitwa o uniknięcie ognia czyśćcowego. Dwa miesiące przed śmiercią była obłożnie chora, miała trudności w przyjmowaniu pokarmów. Była pod opieką głównie siostry Stelli Zbierskiej. Do końca zachowała świadomość i prosiła o Komunię św. W grudniu przyjęła sakrament namaszczenia chorych, w środę 9 stycznia br. odbyła spowiedź. Zmarła nocą, w obecności s. przełożonej Anny Piwowarskiej 22 stycznia 2013 r. o godz. 3.45.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w czwartek 24 stycznia 2013 r.: Msza święta o godz. 10.00 w kaplicy domu generalnego we Włocławku. Ciało śp. Siostry Donaty Ziomek złożono na cmentarzu komunalnym przy Al. Chopina.

Niech Pan przyjmie Siostrę Donatę do Nieba.

m. Jolanta Gołębiowska
przełożona generalna

• zdjęcia z pogrzebu:

{gallery slider=boxplus.transition animation=6000}pogrzeb-s-donaty-24-sty-2013{/gallery}

(kliknij na zdjęcie aby powiększyć)