1 grudnia 2018
Siostra Bartłomieja – Władysława Karmelita urodziła się 7 maja 1934 r. w Kolonii Mchówek, z rodziców Feliksa i Wiktorii z domu Dolatowskiej. Chrzest święty przyjęła 26 sierpnia 1934 r. w par. pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Mąkoszynie. Sakrament bierzmowania otrzymała z rąk ks. bp. Franciszka Korszyńskiego w 1951 r. w par. pw. św. Mateusza w Świerczynie. Zmarła 27 listopada 2018 r. we Włocławku w 84. roku życia i 63. powołania zakonnego.
Siostra Bartłomieja pochodziła z katolickiej rodziny rolniczej. Miała siedmioro rodzeństwa: Jadwigę, Stanisława, Sylwestra, Lucjana, Henryka i młodszych od siebie: Salomeę i Józefa. Tata pracował w majątku dworskim, potem w gorzelni w Czamaninie. Rodzina poświęciła się Najświętszemu Sercu Jezusowemu. W domu był wspólny pacierz, uczęszczano do odległego o 7 km kościoła w Świerczynie. W 1948 r. Władysława ukończyła 5 klas szkoły podstawowej w Kamieńcu Kujawskim, potem pomagała rodzicom w gospodarstwie i zarabiała u innych rolników. Praktykowała osobistą modlitwę przed Najświętszym Sakramentem, różaniec, nabożeństwo pierwszych piątków, cechowała ją żywa, uczuciowa pobożność. O swoim powołaniu pisała w życiorysie: „Gdy wstąpiłam w 17. rok życia swego, poczułam natchnienie i powołanie do zakonu. Przychodziły na mnie duże wątpliwości i wahania: raz głos Boży wołający mnie do zgromadzenia swego, drugi raz zniknął i za pewien czas znowu głos Boga najdroższego w mym sercu zawołał i pociągnął mnie do Siebie, tak że serce moje nie jest w stanie oderwać się od zachwytu miłości Bożej, ani da się zagłuszyć światowymi zachciankami i uciechami, ale pragnęłoby w jednej chwili dać ofiarę z siebie dla Chrystusa najukochańszego, Ojca Niebieskiego i Matki Bożej ukochanej”. Podczas misji prowadzonych przez ojców redemptorystów w Świerczynie, poznała Siostry Wspólnej Pracy, które przyjechały do parafii z dewocjonaliami (s. Regina Antoniewska i s. Świętosława Skorupska z Lubrańca). W kolejną niedzielę Władysława pojechała z nimi do Włocławka na spotkanie z m. Czesławą Krasińską – ówczesną przełożoną generalną. W lipcu 1954 r. uczestniczyła we Włocławku w uroczystości pierwszych ślubów zakonnych.
Do Zgromadzenia wstąpiła 3 listopada 1955 r. Wychowawczynią postulatu była s. Gabriela Popiołek. Nowicjat s. Bartłomieja rozpoczęła 16 lipca 1956 r. pod kierunkiem mistrzyni s. Leonii Łaguny. W święto NMP z Góry Karmel – 16 lipca 1957 r. w domu generalnym przy ul. Orlej we Włocławku złożyła pierwsze śluby, profesję wieczystą – 2 lipca 1962 r. W 2007 r. obchodziła złoty jubileusz profesji zakonnej w domu generalnym.
Siostra Bartłomieja ofiarnie wykonywała ciężką fizyczną pracę na wielu placówkach Zgromadzenia: w Gdańsku przy ul. Kościelnej (1958-1959) – pracowała w kuchni w przedszkolu prowadzonym przez siostry; w domu macierzystym na Orlej we Włocławku (1959-1960) pomagała s. Stanisławie Warych w obsłudze księży marianów, którzy tutaj znaleźli schronienie po eksmisji z Warszawy; w Babiaku (1960) – w kuchni i ogrodzie; w Kłodawie (1960-1962) – pomagała na plebanii, zajmowała się ogródkiem i polem państwa Politańskich, rozprowadzała dewocjonalia w parafiach; w Łowiczu (1962-1963) – wykonywała prace domowe i kuchenne na plebanii; w Burzeninie (1963-1977) – pracowała w kuchni Państwowego Domu Opieki dla Dorosłych w Witowie, w którym przebywało ok. 100 podopiecznych. W 1966 r. ukończyła eksternistycznie w Sieradzu szkołę podstawową. Trudne warunki pracy przyczyniły się do utraty zdrowia, skutkiem czego Siostra czasowo przebywała w domu generalnym, pomagając w trykotarni (1977). W latach 1977-1991 zajmowała się gospodarstwem i inwentarzem na placówce przy ul. Leśnej we Włocławku. W tym czasie opiekowała się swoją mamą, która mieszkała do śmierci w domu sióstr na Glinkach. W 1991 r. Siostra Bartłomieja została skierowana do domu macierzystego, gdzie zajmowała się kolejno gospodarstwem, ogródkiem, a potem – w miarę słabnących sił – grobami sióstr na cmentarzu komunalnym.
Siostra Bartłomieja przeżyła poważne operacje, wiele razy przebywała w szpitalu, nie spowodowało to jednak zamknięcia się w sobie i koncentracji na chorobach. Była pogodna, uczynna i niezwykle pracowita. Przez śluby zakonne pragnęła dojść do jak najściślejszego zjednoczenia z Panem Jezusem. Chciała pełnić Jego wolę pod kierownictwem swych przełożonych – wyrażała to nie tylko w prośbach o dopuszczenie do ponowienia ślubów czasowych i profesji wieczystej, ale także w codziennych rozmowach, już w starszym wieku. Pielęgnowała nabożeństwo do Najśw. Serca Jezusowego i Matki Bożej.
Gdy siły na to pozwalały, pielgrzymowała na Jasną Górę, także z kołem Radia Maryja, którego była stałą słuchaczką. Kilka razy odwiedziła toruńską rozgłośnię. U boku Jasnogórskiego sanktuarium lubiła spędzać wakacje, m.in. z s. Mieczysławą Piotrowską. Z siostrami z Orlej wyjeżdżała też do Lichenia.
Radością dla s. Bartłomiei było spotkanie z rówieśnikami w Topólce i uroczystości w świerczyńskim kościele z racji jubileuszu 60-lecia Pierwszej Komunii świętej dnia 7 maja 2005 r. Siostra lubiła śpiewać, miała duszę apostolską, potrafiła zachęcać do miłości Boga, dzieląc się radością powołania zakonnego. Utrzymywała żywą więź z rodziną, polecała jej sprawy w modlitwie, troszczyła się o jedność. Była wierną czytelniczką prasy katolickiej i biuletynu zakonnego, cieszyła się każdym jego nowym numerem. Modliła się o powołania do służby Bożej w Kościele, powierzała Bogu trudne sprawy Zgromadzenia. Ceniła kapłanów, spowiedników, szczególnie ks. Mirosława Żłobińskiego FDP, którego znała już od czasu pobytu na Leśnej.
Od 2010 r. była pod stałą opieką sióstr. Podziwu godne było dążenie s. Bartłomiei do wspólnoty: na modlitwy w kaplicy, posiłki. W chorobie cieszyła się każdymi odwiedzinami, okazywała głęboką wdzięczność. Z utęsknieniem oczekiwała na Komunię święta, której udzielał Siostrze ks. kapelan Janusz Borucki.
W piątek 23 listopada 2018 r. Siostra zasłabła i została odwieziona do Szpitala Wojewódzkiego we Włocławku. Pomimo terapii nie wróciła już do wspólnoty. Zmarła we wtorek 27 listopada 2018 r. o godz. 1950 w obecności s. Sancji Hołub i s. Rut Zawadzkiej, które modlitwą towarzyszyły Siostrze w odejściu do wieczności. Był to dzień Matki Bożej od Cudownego Medalika.
Uroczystości żałobne odbyły się 1 grudnia 2018 r., w pierwszą sobotę miesiąca: Msza św. o godz. 10.30 w kaplicy domu generalnego, a następnie pogrzeb w kwaterze sióstr na cmentarzu przy ul. Chopina.
ZOBACZ ZDJĘCIA Z POGRZEBU
(Kliknij na zdjęcie, aby powiększyć)
