PProfesja wieczysta to nie koniec, ale początek duchowej wędrówki i przygody bycia Oblubienicą Jezusa.
Codzienna modlitwa, dni skupienia i rekolekcje pomagają przemieniać całe życie w ofiarę miłą Bogu, służyć na wzór Niepokalanej i być wiernym świadkiem Jezusa.
Formacja permanentna potrzebna jest, aby coraz lepiej odpowiadać Bożemu powołaniu, dlatego na każdej siostrze spoczywa obowiązek dalszego dokształcania się, co wymaga przede wszystkim:
- stałego dążenia do wzrostu duchowego
- odpowiedniej formacji religijno-kulturalnej i uzupełnienia kwalifikacji zawodowych w celu skuteczniejszego wypełniania zadań charytatywno-apostolskich
- umiejętności dostosowania się do zmiennych warunków czasu oraz wyrastających z tego wymagań i zadań, w pełnej wierności swemu powołaniu i charyzmatowi Zgromadzenia
Formacja permanentna ma jakby dwie dusze: jedną, którą możemy zdefiniować jako zwyczajną i drugą - nadzwyczajną. Pierwsza, tzn. zwyczajna, jest prawdziwą formacją permanentną, ponieważ idea zwyczajności, czyli codzienności, zawiera się w samym jej pojęciu. Wszak o formacji nie można mówić, że jest permanentna, jeśli nie jest codzienna. Z drugiej strony, potrzebna jest również formacja nadzwyczajna, na którą składają się różnorakie spotkania, kursy, rekolekcje, kongresy, sympozja, sesje formacyjne.
